Dziękuję Mariko za odpowiedź. Jesteś niezastąpiona Znalazłam w Internecie filmik zatytułowany Autohipnoza Podróż do poprzednich wcieleń, po przeczytaniu komentarzy , gdzie ludzie opisywali swoje doświadczenia, postanowiłam i ja spróbować. Włączyłam nagranie, wszystko szło dobrze dopóki ten mężczyzna nie zaczął odliczać, nie czułam się jakbym była w transie, ale byłam tak mocno rozluźniona, że nie mogłam poruszyć nawet palcem, więc stan głębokiego relaksu mam za sobą. Po odliczaniu, ja widziałam tylko dziwne kształty, jakieś jasne światło które sprawiało, że otwierałam oczy bo myślałam, że mam tylko lekko przymknięte powieki, i dociera do mnie światło z otoczenia, więc nie wiem czy to nie zaburzyło całego procesu autohipnozy, nie pomagały też hałasy. Dlatego właśnie pisałam o spróbowaniu medytacji, co mogłoby wpłynąć na sposób rozluźnienia, ale i mogłoby ułatwić poddanie się głosowi z nagrania i wejściu w trans. Zawsze za pierwszym razem tak jest, nie wiemy co nas czeka, boimy się nieznanego. Dlatego otwierałaś oczy i byłaś rozkojarzona, co niestety mogło się przełożyć na cały proces autohipnozy. Bo otwierając oczy najprawdopodobniej wyszłaś z etapu, na którym byłaś. Ogólnie czy to autohipnoza, czy medytacja, najlepiej jest ćwiczyć wtedy gdy nikt nas nie rozprasza, mamy spokój i chwile dla siebie, bo najmniejszy dźwięk może zepsuć cały proces. Jedna rzecz mnie bardzo zdziwiła. W momencie, gdy ten mężczyzna wspominał coś o zobaczeniu własnej śmierci, ja oczywiście nic nie widziałam poza wspomnianymi wcześniej kształtami ale poczułam dziwny chłód w lewym uchu, taki tępy ból i uczucie jakby coś się z niego sączyło, w pierwszej chwili myślałam, że to krew, bardzo się wystraszyłam. To uczucie w uchu było tak nieznośne, w dodatku towarzyszył mu duży ból głowy po tej samej stronie, że musiałam przerwać sesję. I teraz tak się zastanawiam bo jakiś czas temu miałam robione badanie słuchu i okazało się, że gorzej słyszę na lewe ucho. Miałam w dzieciństwie zapalenie ucha środkowego, więc podejrzewałam do dziś, że ten niedosłuch jest skutkiem przebytej choroby, jednak po dzisiejszym seansie, chociaż nie widziałam żadnych obrazów, ani nic i wyniosłam z niego tylko tę dolegliwość, zastanawiam się czy może w poprzednim życiu nie zostałam zraniona w lewe ucho, może byłam postrzelona w głowę z tej właśnie strony. Mam teraz mieszane uczucia... Szkoda, że nie wytrwałam tych paru minut do końca, może bym doświadczyła czegoś jeszcze... Możliwe, nie można tego wykluczyć. Jeśli doświadczyłaś wizji poprzedniego wcielenia, to być może tak jak przypuszczasz taka była Twoja śmierć. W sumie w wielu książkach na temat hipnozy i powrotu do poprzednich wcieleń można zauważyć taką zależność. Między innymi jeśli coś boli lub gdzieś mamy bliznę, znamię, to może to być wskazówka na temat jak umarliśmy w poprzednim życiu. Może podczas tej sesji tyle właśnie miałaś zobaczyć, co miało Cię zachęcić do kolejnych prób, bo jeśli zobaczyłabyś wszystko od razu, to później nie czułabyś chęci, aby korzystać z autohipnozy ;) I teraz takie pytanie, chciałabym spróbować jeszcze raz, może nocą, wtedy jest cicho i spokojnie i nic by mnie nie rozpraszało, ale gdzieś wyczytałam, że nie wolno za często eksperymentować z autohipnozą, czy to prawda? Czy może coś mi grozić jeśli będę częściej próbowała. Na razie nie potrafię nawet wejść w trans, a to wymaga przecież ćwiczeń i prób, ale nie chcę ryzykować, jeśli coś może mi grozić, choć nie powiem bardzo mnie ciągnie do tego, żeby próbować dalej. Jestem ciekawa czy to uczucie z uchem wróci. A i jeszcze jedna kwestia, sam autor filmiku wspomina w opisie, że jeśli występuje ból głowy, to trzeba przerwać i zrezygnować z seansów. Dlaczego? Tak naprawdę do wszystkiego trzeba podejść ze zdrowym rozsądkiem i mieć na uwadze to, żeby nie przesadzić. Jednak wydaje mi się, że dużą rolę odgrywa tutaj to co w tej autohipnozie chce się osiągnąć i po co się ją stosuje. Są różne nagrania, nie tylko te dotyczące poprzednich wcieleń, ale także i takie, które pomagają schudnąć, rzucić palenie itd. I te nagrania mają na celu zaszczepienie zmian w naszym umyśle - zmianę myślenia, zachowania i wydaje mi się, że to o te nagrania może chodzić jako o te, z którymi nie powinno się za często eksperymentować. Oczywiście tak jak wspominałam już wcześniej powrót do poprzednich wcieleń również nie jest wskazany dla każdej osoby i również niesie pewne konsekwencje, choćby szok, czy załamanie nerwowe, w wyniku tego jakie obrazu ujrzeliśmy. A także np. wrogość do osób, z którymi dzielimy życie, do rodziców, partnera, bo za sprawą któregoś z obrazów z poprzedniego życia dowiadujemy się, że ktoś z nich był naszym katem lub okrutnie nas traktował. Do wszystkiego należy dojrzeć, odpowiednio się przygotować, na pewno przestrzegam przed autohipnozą jako formą zabawy... Jeżeli chodzi o ból, wydaje mi się, że może on przeszkadzać w wejściu w stan autohipnozy i dlatego lepiej zrezygnować i odczekać jakiś czas, spróbować w innym dniu niż na siłę iść dalej. Ogólnie ból przeszkadza odwraca naszą uwagę od nagrania, nie pozwala się w pełni zrelaksować, czuć komfortowo itd.